پاسخ‌گویی معصومان به شبهات با بهره‌گیری از روش کشف مغالطات

قرآن مجید.

** نهج البلاغه؛ صبحی صالح؛ تهران: راه علم، 1386.

1. ابن‏ابی‏جمهور، محمد بن زین‏الدین؛ عوالی اللئالی العزیزیة فی الأحادیث الدینیة؛ چ1، قم: دار سیدالشهداء للنشر، 1405ق.
2. ابن‏بابویه، محمد بن على؛ التوحید؛ چ1، قم: جامعه مدرسین، 1398ق.
3. --------؛ عیون أخبار الرضا †؛ چ1، تهران: جهان، 1378ق.
4. --------؛ معانی الأخبار؛ چ1، قم: اسلامی، 1403ق.
5. ابن‏حنبل، احمد؛ مسند؛ احمد محمد شاکر؛ قاهره: دار الحدیث، 1416ق.
6. ابن‏سینا، الشفاء (الهیات)؛ سعید زاید؛ قم: مکتبه آیةالله العظمی‌المرعشی، 1404ق.
7. ابن‏فارس، احمد؛ معجم مقاییس اللغه؛ قم: مکتب الاعلام اسلامی، 1404ق.
8. ابن‏منظور، محمد بن مکرم؛ لسان العرب؛ بیروت: دار صادر، 1414ق.
9. احمدی میانجی، علی؛ مکاتیب الائمه؛ قم: دار الحدیث، 1426ق.
10. بحرانی، ‌هاشم بن سلیمان؛ البرهان فی تفسیر القرآن؛ قم: بعثت، 1374.
11. برقی، احمد بن محمد؛ المحاسن؛ چ2، قم: اسلامیه، 1371ق.
12. برنجکار، رضا؛ روش‌شناسی علم کلام؛ چ2، تهران: سمت، 1398.
13. بهمنیار بن مرزبان؛ التحصیل؛ مرتضی مطهری؛ چ2، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1375.
14. بیهقی، احمد بن حسین؛ السنن الکبرى و فی ذیله الجوهر النقی؛ حیدرآباد: مجلس دائرة المعارف النظامیة الکائنة فی الهند، 1344ق.
15. پل، ریچارد و لیندا الدر؛ مغالطه‌های پرکاربرد؛ مهدی خسروانی؛ چ11، تهران: نشر فرهنگ نو، 1400.
16. تهانوى، محمدعلی؛ موسوعة کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم؛ ط1، بیروت: مکتبة لبنان ناشرون، 1996م.
17. حر عاملى، محمد بن حسن؛ هدایة الأمة إلى أحکام الأئمة ‰؛ چ1، مشهد: بنیاد پژوهشهای اسلامی، 1414ق.
18. حلّی، حسن بن یوسف؛ الألفین؛ چ2، قم: هجرت، 1409ق.
19. خندان، علی‏اصغر؛ مغالطات؛ چ16، قم: بوستان کتاب، 1399.
20. خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد؛ اساس الاقتباس؛ چ1، تهران: فردوس، 1389.
21. دعدوش، احمد؛ المغالطات المنطقیه فی وسائل الأعلام؛ [بی‏جا]: منشورات السبیل، 2014م.
22. راغب اصفهانی، حسین بن محمد؛ مفردات الفاظ القرآن؛ بیروت: دار القلم، 1412ق.
23. زبیدی، محمد بن محمد؛ تاج العروس من جواهر القاموس؛ بیروت: دار الفکر، 1414ق.
24. سلیمانی، حسن؛ منطق باب فلسفه؛ چ1، تهران: زوّار، 1394.
25. سیاح، احمد؛ فرهنگ بزرگ جامع نوین؛ چ9، تهران: اسلام، 1378.
26. شهرستانی، محمد بن عبدالکریم؛ الملل و النحل؛ قم: شریف رضی، 1364.
27. طبرسى، احمد بن على؛ الإحتجاج على أهل اللجاج؛ چ1، مشهد: نشر مرتضی، 1403ق.
28. طوسى، محمد بن الحسن؛ الغیبة؛ چ1، قم: دار المعارف الاسلامیه، 1411ق.
29. --------؛ تهذیب الأحکام؛ چ4، تهران: اسلامیه، 1407ق.
30. عظیمی، مهدی؛ «مواضع جدلی در منطق ابن‏سینا»، منطق پژوهی؛ س4، ش2، 1392، ص110-139.
31. فراهیدی، خلیل بن احمد؛ کتاب العین؛ چ2، قم: هجرت، 1409ق.
32. فیض کاشانى، محمد محسن بن شاه مرتضى؛ الوافی؛ چ1، اصفهان: کتابخانه امام امیرالمؤمنین علی †، 1406ق.
33. --------؛ تفسیر الصافی؛ چ2، تهران: مکتبة الصدر، 1415ق.
34. قطب‏الدین شیرازی؛ محمد بن مسعود؛ شرح حکمه الاشراق؛ [بی‏جا]، 1315.
35. کدخدایی، محمدرضا؛ «بایسته‌های شبهه‏پژوهی و شبهه‏شناسی»، نشریه پاسخ؛ ش2، تابستان 1395، ص35-52.
36. کلینى، محمد بن یعقوب؛ کافی؛ چ1، قم: دار الحدیث، 1429ق.
37. مجلسى، محمد باقر بن محمدتقى؛ بحار الأنوار؛ ط2، بیروت: دار احیاء التراث العربی، 1403ق.
38. محقق گرفمی، البرز و همکاران؛ «روش‌شناسی پاسخ‌گویی به شبهات با استفاده از مؤلفه‌های عقلی در سیره امام صادق †»، کلام اسلامی؛ ش113، 1399، ص87-114.
39. محقق گرفمی، البرز و همکاران؛ «بنیان‌ها و علل شناختی و روشی شکل‌گیری شبهات از نظرگاه قرآن مجید»، مطالعات قرآنی و فرهنگ اسلامی؛ س5، ش13، پاییز 1400، ص87-115.
40. محمدزاده، رضا؛ «درآمدی بر مغالطات غیر صوری»، فصلنامه پژوهشی دانشگاه امام صادق †؛ ش2، زمستان 1374، ص31-50.
41. مصطفی، عادل؛ المغالطات المنطقیه؛ قاهره: المجلس الاعلی للثقافه، 2007م.
42. مظفر، محمدرضا؛ المنطق؛ چ2، تهران: الهام، 1386.
43. مفید، محمد بن محمد؛ الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد؛ چ1، قم: کنگره شیخ مفید، 1413ق.
44. میرباباپور، مصطفی؛ «مغالطات مخالفان در مواجهه با معصومان ‰»، معرفت؛ ش195، زمستان 1392، ص43-58.
45. نبوی، لطف‏الله؛ مبانی منطق و روش‌شناسی؛ چ4، تهران: دانشگاه تربیت مدرس، 1398.
46. هلالى، سلیم بن قیس؛ کتاب سلیم بن قیس؛ قم: الهادی، 1405ق.